Papegaaien kunnen geluiden en woorden nabootsen en herhalen. Of ze de betekenis van wat ze zeggen kunnen begrijpen weten we niet.
Papegaaien hebben het vermogen om bepaalde geluiden en woorden te associëren met specifieke handelingen, objecten of concepten. Ze zijn dus tot meer in staat dan simpele vocalisatie. Het vermogen om klanknabootsing (woorden) op een betekenisvolle manier te leren en te gebruiken laat zien dat ze schrander zijn en dat ze zich kunnen aanpassen.
(Abstract) This paper argues that the utterances made by the renowned talking parrot, Alex, were not only meaningful and sincere, they counted as a language. Three arguments are considered in favor of this claim: 1) Alex demonstrated the capacity for recursion, 2) Alex satisfied the Davidsonian requirements for a talking entity to have language, and 3) Alex satisfied the Searlean requirements for making speech acts. The paper concludes that the pieces of human language that Alex most readily acquired and those pieces that he lacked might point out a kind of evolutionary path by which our ancestors acquired the language that we now speak. (Hudin, 2009)