Papegaaienmuseum - Bibliografie

Papegaaienmuseum

🟩 Bibliografie

PM. (2010). Bibliotheek van het Papegaaienmuseum. [Digital Image].

Bibliografie

Boehrer, B. T. (2010). Parrot Culture. Our 2500-Year-Long Fascination with the World’s Most Talkative Bird. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press.
Berdan, J. (1915). “Speke, Parrot. An Interpretation of Skelton’s Satire”. Modern Language Notes, 30.5 (1915): 140-44.
Brooks, P. (1985). Obsessed With the Hermit of Croisset, Flaubert's Parrot by Julian Barnes, The New York Times, March 10, 1985.
- Geraadpleegd op (..), van //archive.nytimes.com/www.nytimes.com/books/01/02/25/specials/barnes-parrot.html?_r=1
Boxtel, H. van. (1988). Naar de ziel van de fles. Over papegaaien & Marcel Broodthaers. Breda. Papieren Tijger.
Boyd, B. (1987). The Death of Corinna’s Parrot Reconsidered: Poetry and Ovid’s “Amores.” The Classical Journal, 82(3), 199–207.
Carter, P. (2006). Parrot. (Animal Series). London: Reaktion Books.
Cassel, P. (1888). Der Grüne Papagei. Eine Symbolik des Grün und Apologie der „Pfaffen“. Schaeffner, Berlin.
Courtney, J. & James, P. (eds.). (2006). The Role of the Parrot in Selected Texts from Ovid to Jean Rhys: Telling a Story from an Alternative Viewpoint. Lampeter: Edwin Mellen Press.
Dalton, H. (2014). A Sulphur Crested Cockatoo in 15th Century Mantua: rethinking symbols of Sanctity and Patterns of Trade; Journal for Renaissance Studies. Vol 28 Issue 5. (Nov. 2014). 676-694.
Despret, V. (2008). The Becomings of Subjectivity in Animal Worlds. Subjectivity 23, 123–139 (2008).
- Geraadpleegd op (..), van //doi.org/10.1057/sub.2008.15
Diener, H. (1967). Die „Camera Papagalli“ im Palast des Papstes. Papageien als Hausgenossen der Päpste, Könige und Fürsten des Mittelalters und der Renaissance, in: Archiv für Kulturgeschichte, 49, 1967, 94.
Dundas, J. (n.d.). “Vox Psitacci’: The Emblematic Significance of the Parrot”, in Sagrario López Poza (ed.), Florilegio de estudios de Emblemática…, 291-298.
- Geraadpleegd op (2015), van //dialnet.unirioja.es
DuVall, E. (2023). Parrots, Princes, and Popes:Translatio Imperii in Jean Clouet’s Portrait of Francis I as St.John the Bapist. Athanor XL. Vol. 40 (2023).
Eșianu, E. (2022). Thomas Bernhard, Kant und der Papagei. Diez an der Lahn: Aldus Verlag.
- Geraadpleegd op (..), van //doi.org/10.31926/KBzgF.2022.22.13
Fragoso, V. (n.d.). Le perroquet dans les natures mortes de Baltazar Gomes Figueira, symbolique et morale religieuse, Faculdade de Letras da Universidade de Lisboa.
- Geraadpleegd op (2015), van //letras.ulisboa.pt
Franco, C. (2024). Talking Beauties. Circulations Animales Et zoogéographie En Méditerranée, édité par Christophe Chandezon et al., Publications de l’École française de Rome.
- Geraadpleegd op (..), van //doi.org/10.4000/12weh.
Gilmore, J. (2003). ‘Parrots, Poets and Philosophers: Language and Empire in the Eighteenth Century‘, EnterText 2.2, Summer 2003, 84-102.
Gotlieb, A. (2008). My Parrot, My Self.
- Geraadpleegd op (2015), van //adademia.edu
Hunink, V. (2000). An Apuleian Parrot (on Apul. Fl. 12), University of Leiden & University of Nijmegen, Acta classica XLIII (2000).
Jouanin, G. (2020). Que le papegau n’est pas toujours vert. Une perruche à collier lutino à la cour du duc de Berry au début du XVe siècle. Centre de Recherche Archéologique de la Vallée de l’Oise.
Kay, S. (2013). Parrots and Nightingales, Troubadour Quotations and the Development of European Poetry. Philadelphia, PA: Pen Press.
Kossaifi, C. (2013). Thalie et le perroquet. Le sourire humoristique d’Ovide dans les Amores 2.6. Mosaïque, revue de jeunes chercheurs en SHS – Lille Nord de France – Belgique – n° 9, juillet 2013.
Le Juez, B. (2010). La sensualité mystique et la perroquet chez Flaubert. Revue Flaubert, Animal et animalité chez Flaubert, numéro 10 dirigé par Juliette Azoulai, 2010, Centre Flaubert [en ligne].
Lindemann, K. (1994). Der Papagei: seine Geschichte in der deutschen Literatur. Bonn: Bouvier.
Margini, M. (n.d.). In the Parrot’s Royal Court. New York University.
- Geraadpleegd op (2015), van //cas.nyu.edu
Martineau, A. (2006). Des oiseaux et des cages dans Le Chevalier du Papegau. Les oiseaux: de la réalité à l’imaginaire. Université Jean Moulin Lyon, 2006.
Masseti, M. (2016). Carpaccio’s parrots and the early trade in exotic birds between the West Pacific islands and Europe, Annali dell’Università degli Studi di Ferrara 12 (2016), 259-266.
Monneraye, Johan de la. (2013). La face cachee de l'origine du monde. Texte publié en ligne.
Nettelbeck, C. (2000). The Bird and the Word: France’s Literary Parrots. Journal of European Studies. 30, 2, 118. June, 205-228.
Reyk, P. van. (2005). Antopodean Psittacophagy, Gastronomica, The Journal of Food and Culture, Spring.
Ribémont, B. (1990). Histoires de perroquets: petit itinéraire zoologique et poétique, in: Reinardus 3 (1990), pp.155-171.
Smith, J. (2017). “That Supposition that Callyd is Arte”: Confuse Distributyve and Skelton’s Parrot. Glossolalia 8.1. Fall 2017. P.52.
Smith, P. (2008). Sympathy in Eden On Paradise with the Fall of Man by Rubens and Breughel. Spirits Unseen: The Representation of Subtle Bodies in Early Modern European Culture. Göttler, C. & Neuber, W. (Ed.), Boston, MA: Brill.
Smith, P. (2022). De Groene Minnaar van Margaretha van Oostenrijk. Virtus: Tijdschrift Voor Adelsgeschiedenis, 29, 150-165.
- Geraadpleegd op (..), van //doi:10.21827/virtus.29.150-165
Van Hout, N., Van Zuien, E., Van de Velde, H. (2014). Papegaai. 't cierlijk schoon van haare veeren. Rockoxhuis, Koninklijk Museum Voor Schone Kunsten (Antwerpen).
Verdi, R. (2007). The Parrot in Art: From Dürer to Elizabeth Butterworth. London: Scala Publishers in association with The Barber Institute of Fine Arts, The University of Birmingham.
Victorin, P. (2008). Du papegau au perroquet, Cahiers de recherches médiévales, 15, 145-166.
Walker-Meikle, K. (2013). Late Medieval Pet Keeping: Gender, Status and Emotions. Doctoral thesis, University of London: Pro-Quest, 2013.
Weddigen, T. (2006). Raffaels Papageienzimmer. Ritual, Raumfunktion und Dekoration im Vatikanpalast der Renaissance. Berlin: Edition Imorde.
Wogue, J. (1894). Jean-Baptiste Gresset; sa vie et ses œuvres, Paris: Lecène, Oudin.
Zaunschirm, T. (1985). Affe und Papagei – Mimesis und Sprache in der Kunst, In: Kunsthistoriker. Mitteilungen des Österreichischen Kunsthistorikerverbandes, Jg. I, N4 & Jg. II, Nr.1, 14-17.

Algemeen

Arnott, W. A. (2007). Birds in the Ancient World, From A to Z, Routledge, Abingdon, Oxon. p.292 - 294.
- Geraadpleegd op (..), van //www.cepam.cnrs.fr/sites/zoomathia/wp-content/uploads/sites/6/2014/03/zarnott_birds_ancient_world_2007.pdf
Büttner, F. & Gottdang, A. (2006). Einführung in die Ikonographie. Wege zur Deutung von Bildinhalten. München: C. H. Beck Verlag.
Enenkel, K., (2019). The Invention of the Emblem Book and the Transmission of Knowledge, ca. 1510–1610. Brill's Studies on Art, Art History, and Intellectual History, Volume: 295/36.
Gibbs, L. (2009). Aesop's Fables. Ancient Wit and Wisdom from the Animal Kingdom. Bolchazy-Carducci, Mundelein.
Hassig, D. Higgs Strickland, D. (1999). The mark of the Beast. The Medieval Bestiary in Art, Life and Literature. London: Taylor&Francis.
Hudin, J. (2009). Did Alex Have Language? Etica & Politica / Ethics & Politics, XI, 2009, 1, pp. 271-290
Jongh, E. de. (1976). Tot lering en vermaak. Betekenissen van Hollandse genrevoorstellingen uit de zeventiende eeuw. Amsterdam: Rijksmuseum.
Korthals, M. (1998) Antropomorfisme: Een ondeugd in de dierwetenschappen? In: K&M. Tijdschrift voor Empirische Filosofie 22 (1998) 3., P. 293-309.
- Geraadpleegd op (..), van //edepot.wur.nl/264641
Landwehr, J. (1962). Dutch Emblem Books. Amsterdam: Haentjens Dekker & Gumbert.
Legman, G. (1968). Rationale of the Dirty Joke: Analysis of Sexual Humour. New York: Simon and Schuster.
Ley, C. (2000). Portuguese Voyages 1498-1663. Tales from the Great Age of Discovery (pp. 41-59). London: Phoenix Press.
Lijster, T. (2019). Kijken, proeven, denken. Essays over kunst, kritiek en filosofie. De Bezige Bij, Amsterdam.
McCulloch, F. (1962). Mediaeval Latin And French Bestiaries. University of North Carolina at Chapel Hill Department of Romance Studies.
Mühlenfeld, S. (2017). Konzepte der ʻexotischenʼ Tierwelt im Mittelalter, Diss. Mainz 2017.
Pepperberg. I. (2002). The Alex Studies: Cognitive and Communicative Abilities of Grey Parrots. Harvard University Press.
Pleij, H. (1988). De sneeuwpoppen van 1511. Literatuur en stadscultuur tussen middeleeuwen en moderne tĳd. Amsterdam: Meulenhoff.
Rheinberger, H. (1998). A Thousand Flowers, Max Planck Institute for the History of Science, Preprint.
- Geraadpleegd op (2015), van //mpiwg-berlin.mpg.de
Roberts, S. (1972). Bird-Keeping and Birdcages: London: A History. London: Newton Abbot, David and Charles.
Rosenberg, N. (1964). An annotated collection of parrot jokes. Pg. 199. Parrots and other fowl. Indiana University.
Roten, J. (n.d.). The Marian Library. International Marian Research Institute, Dayton, OH.
- Geraadpleegd op (2015), van //udayton.edu
Schneider, M. (2008). Die Tiere in christlicher Deutung. Internetquelle.
Shuker, K. (2013). Mirabilis: A Carnival of Cryptozoology and Unnatural History. San Antonio, TX: Anomalist Books.
Ten Bos, R. (2012). Waarom dieren geen ziel hebben. NRC: 3 april 2012.

Google Sites

Report abuse